Yüreğine Yakışmalı

e.min 36.bölüm alıntıdır

 Açık yürekle... aşkla geldi ona ama iç güdüleri rahat değil... alışık olmadığı şeyler var bu odada. Ona dokunmaya hazır Demir... bunlardan sadece biri daha. Huzursuz bundan da. Dolanıp diğer tarafa yanına oturduğunda... Asi kendi karmaşasında o kadar meşgulki... farketmedi bile nasıl yanaştı ona. İçgüdüsel koyduğu mesafeye saygılı... ama uzanmadan duramıyor daha fazla. Bedeninin desteklediği kolu onun bacağına, dizlerine dayanmış ellerine yaslandıkça... inliyor adeta.  Ağırlıklarının bir yerde toplandığı yatak çukurlaşmaya meylediyor altlarında... doğal bir yaslanış hali yaratıyor aralarında... bu nedenle mi çekilip duruyor Demir sürekli ona. Parmakları yanağından dudaklarına doğru kaydığında... benzer bir iz yakıp iniyor onu da aşağılara... Asi... gözleri kapalı... teslim etmişken kendini... doya doya bakıyor ona. Asi’ye böyle sahip olmak... gözleriyle , parmaklarıyla... onu almak... yetmez oluyor bir çırpıda. Her defasında aynı hata... onunla ulaştığı her nokta... asla yetmiyor... yetemiyor... bu nasıl bir belaysa. Asi’nin de ona doğru kaykıldığının farkında... başı düşüyor usulca ona...  alınları, göz çukurları yanakları dans ediyor bu yaslanışta... her çifte olan mı bu... bir tek onlar mı yoksa? Bu yaslanış öpüşünü tenlerine yayıyor her nasılsa. Onu öpmeye uzanırken çenesinde hissettiği sevdiğinin dudakları  hareketsiz... ama orada. Parmaklarına dolanan saçları... bitmiyor sevdiğinin teninin öpülesi yumuşaklığı... bir yandan bir yana  sürüklüyor bu zorbayı. Bedenini, zihnini denetleyebilir sandı... oysa hiç bir mücadelesi bu kadar zor olmadı... dokunmazlığını yüzüne uzanarak bozan parmaklar... dudaklarının hemen yanı başında... kendi keşifleri peşi sıra oynuyorlar onunla. “Seni her şeyden çok seviyorum” diyor ona... Korkutmak istemiyor Asi’yi sabırsızlıklarıyla... yüzündeki parmakları kavrıyor kendi parmaklarıyla... yatırsın mağrur prensesini... uyuyan güzel olsun sevdiği bu akşam onunla.

Sevgili dediğin koluna değil, yüreğine yakışmalı.. Ve öyle gelip geçici bir heves değil, Sonsuza dek nefesin olmalı...

Can Yücel