e.min 8.bölüm alıntıdır.
İki araçtan iki kişi iniyor... Asi’nin kapattığı aracın kapı sesiyle Demir’in dikkati avludaki diğer araça kayıyor... duralıyor... Asi’yi orada gördüğüne inanamıyor... Tek bir saman çöpü kalmamış Asi’nin üzerinde, tek bir iz bırakmamış Demir’den kendinde... yinede kayıtsız Demir, ona dönen gözlerinde gördüğü Demir’i beklemeyen ifadeye. O da Asi’yi beklemiyordu hayatında, ama yakalandılar işte... karara bağlamış çoktan, karşı duracak her tepkisine,... onu razı edene kadar kendine. Sanki sözleşmişlercesine hiç duraksamadan ona doğru yürüyor Demir... panikletiyor Asi’yi bu geliş... tümsekler yok bu kez önünde ama servisteki garsonun elindeki bardak dolu tepsiyi neredeyse devirmek üzere. Hay allah... Asi düşemiyor Demir’e... ama olsun bu sayede zaman kazanıyor... hızlı adımlarla ona ulaşıyor... merhaba yok... selamlaşma yok... gerek de mi yok nedir! Asi’nin ondan yana dönen başında... Demir’in ondan ayrılamayan bakışlarında... bedenlerinin bütününde doğal ama asi bir selamlaşma... Ümit burnunda, okyanuslar birbirine karışırmışçasına... karşılarında kala kalınan, her daim rüzgarlı...
usayken
BİR SEVDA TÜRKÜSÜ
Sokul yanıma,
cığlıklar dolarken kentin sokaklarına
yirmidört ayar yankılar düşer dağlardan.
Üşürüm kar giyinmiş ağaçlar gibi
sımsıkı tut ellerimi
ki,
bir kır çiçeği
korkusuzluğuna ulaşayım.
Tuz ekmek ve şarap kadar kutsal,
okunması düşlenen bir kitabın
el değmemiş koyakları kadar gizemli,
sevdaya ait ne varsa içimde
sırtımda taşıyorum akşamları.
Rüzgarın baştançıkarıcı çağrısına kapılıp
ipini koparan uçurtma gibi
çılgın olmak istiyorum,
bu yüzden,
görmüyor musun kollarım
sana uzanıyor savaş alanının
tam ortasından
Peşimde kanıma susamış canavarlar var,
gecenin sabaha yakın olan kısmında
çalı ol
yapraklarının arasına al beni,
dikenlerin batmasın ama.
Çocuklar kadar berrak pınarlar
olsun avuçlarında,
bir yudum içtiğimde
ay kanatlarını tak
gözlerime gözlerinle
yak beni yüreğindeki ateşle.
A.Kadir Bilgin
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder