emin 67.bölüm alıntıdır.
Başı da gözleri de kayıyor yere... kaşları hafiften hareketleniyor ve dönüyor eski yerlerine... mahçupça mı ne?... “Böyle işte...“ derken O, rüyasının devamını anlatmadığı hissine kapılıyorum bu sebeple... “Nasıl özlemişsem” mi diyor Demir?.. Ben her seferinde “Nasıl susamışsam”ı duyuyorum...
funda
Su çocuğunun çöldeki yalnızlığında suya özlemini duyuyorum sözlerinde... gözlerinde... Gözleri kurak kalmış sevdiği olmadan, ıslansın biraz daha Asi’nin gözlerinde... uzansın elleri saçlarına, çorak kalmış nicedir elleride... ya bedeni, onun susamışlığına ne demeli... unutmuş neredeyse suyun kaçıncı hali olduğunu senelerden beri... bu su toprağına akmayı, onu sarıp sarmalamayı çok özledi.
ben seni düşünüyorum seni
hani tıpkı o ilk günlerdeki gibi
kalbim diyorum kalbim
daha dün tezgâhtan çıkmış bir su sayacı gibi
aşkı anılar besliyor düşler kadar
bu yüzden diyorum ki aşk eskidikçe aşktır
sevgi eskidikçe sevgi..
cemal süreya
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder