Demir Asya’yı görmek için fazla ısrarcı olduğunun farkında, teşekkür ediyor Asi’ye... “çok özlemişim” derken Demir, Asi’yi de katıyor bu konuşmanın satır aralarına, Asi’de bunun farkında. Cevap veriyor Demir’e “O da seni sayıklayıp durdu”... bu dopdolu mesajında Demir farkında. Özlemler, sayıklamalar gidip geliyor bakışları arasında... ve bunların hiç bir ilgisi yok Asya’yla...
funda
Ayrılık yüreğimi karıncalandırıyor nicedir.
beynimi uyuşturuyor özlemin...
çok sık birlikte olmasak bile
benimle olduğunu bilmenin
bunca zamandır içimi ısıttığını
yeni yeni anlıyorum
Yokluğun,
Hatırladıkça yüreğime saplanan bir sızı olmaktan çıkıp
mütemadiyen bir boşluğa
Sabahları seni okşayarak başlamaları
akşamları her işi bir kenara koyup
seninle baş başa konuşmaları özlüyorum;
oynaşmalarımızı,
yürüyüşlerimizi,
sevimli haşarılığını,
çocuksu küskünlüğünü...
Nasılda serttin başkalarına karşı
beni savunurken;
ve ne kadar yumuşak
bir çift kısık gözle kendini
ellerimin okşayışına bırakırken
Gitmeni asla istemediğim halde
buna mecbur olduğunu görmek
Can Yücel
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder