20 Mart 2011 Pazar

HAYAL VE GERÇEK


e.min 13.bölüm alıntıdır.


Asi kapanmış konaktaki odasına yine...  Aslan’a bir arayışta ulaştı ama ulaşamıyor Demir’e... Kıvrılıp yatağın köşesine, dayıyor başını geriye... kapatıyor gözlerini bilinçlice... Düşünüyor olmak yetmiyor... görmeli Demir’i. Şu anda da tehlikede hissediyor kendini... tıpkı onu boğulmaktan kurtardığı gün gibi. Öylesine bir tehtit ki... müdahale edemez başkası, sadece sevdiği. Demir’in hayatına girişi... ne kadar fırtınalı gelişti. Kendini ona borçlu aslında... ya Demir yetişmeseydi!.. Gözlerini açıp onu karşısında gördüğü andan beri Asi’de olan tek şey Demir’in nefessizliği... onu gördüğü her yerde çırpınıp duruyor yerli yersiz yüreği... düşünmek bile kafi... her iki anlamda da Demir ona hayat verdi. Yine kavrasın öyle belinden... yine bir olana, soluksuz kalana kadar, paylaşsınlar Demir’i... dudaklarında gördüğü dudakları... gözlerinde arzu... ona hiç birşeyi düşündürmeyecek kadar kaybettirsin kendini... İlk karışmalaları her ikisini de hazırlıksız yakaladı... ama güneşin doğuşu kadar... yağmurun yağışı kadar doğaldı... her ikisini de yerle bir eden bir  delilik anıydı... hala sürüyor o an, hiç bitmedi... şaşmıyor şimdi Asi, neden o zaman Demir bırakıp onu kaçtı. Gözleri açılıyor Asi’nin, Demir o kadar gerçek ki... yanında gibi... Kaşları çatılıyor, sevdiği sanki... ruhuna dokunduğu adama duyduğu özlem... yanında olma ihtiyacı... çözüyor dilini... ilk defa sayıklıyor Demir’i...

-Demir... nerdesin?..


usayken


Hayal ve Gerçek
Ay ışığı pencereden girende
Senden yana hayal kurmak ne güzel
Ya bir otobüste ya bir trende
Gurbet ilden sana varmak ne güzel

Aşkın mayasını senden alıp ta,
Şekillendim sevda denen kalıpta
Evinizin kapısını çalıp ta,
İlk çıkandan seni sormak ne güzel

Umudu yoksula bol verir Hüda
Bin tohuma can var bir damla suda
Gerek uyanık ol gerek uykuda
Benden bakıp seni görmek ne güzel

Kurumadan daha yolculuk teri
Gel diye yanına çağırsan beni
Bırakıp bir yana gamı kederi
Doya doya seni sarmak ne güzel

Aşk deyince anlattığı her şeydir
Öldürdükçe tadı gelen bir şeydir.
Azraile can vermesi zor şeydir
Sen istersen sana vermek ne güzel.


Abdürrahim Karakoç

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder