ÇİZGİ

e.min 10.bölüm alıntıdır.

onunla yaşıyor her anını Demir... ama görüyorki onu sahiplendiğinden bile habersiz sevdiği... yaklaşıyor ve uzanıyor Asi’ye... ilk ‘sevgilim’ deyişi Demir’in ona, kendine teslim olmuş o ele geliyor, parmaklarıyla. ‘Sevgilim... buradayım... bak... dokunuyorum sana...’ Asi’nin gözleri kayıyor bu temasa...

Bu dokunuş... Asi’ye  vurulmuş bir demir mühür adeta... kimse dokunamaz ona böyle bir daha. Asi onun...hesap soruyor... nasıl dans ettiklerini de gördü o adamla. Asi Demir’in yakınlığından şaşkın... ilk dokunuşlarını almaktan şaşkın... kıskançlık sözleri duymaktan şaşkın...  soruyor... “Nasıl dans etmişiz?” Demir aralarındaki mesafeyi iyice kapatıp uzanıyor ona... elinin kavrayışı belini bulduğunda çekiyor Asi’yi kendine  birazda... “böyle mi tuttu belinden... böyle mi baktı gözlerine...” Salınırken bedenleri bu temaslarla, Asi’nin belindeki eli kaybolurken Asi’nin saçlarının altında, usulcacık açığa çıkıyor Demir... sözler o kadar içi doldurulamazlar ki bu yaşananlar yanında... iyi ki hiç görünmemişler onlara... Alev alev gözleri Asi’nin... alamıyor Demir’den kendini... kala kalıyor onda.

 -Demir yapma...

Ne yapıyor Demir... “Birkaç dokunuş” diyor gözleri “Sana hayallerimden hediye... başa çık bakalım çıkabilirsen bendeki Asi’yle... seninle uğraşıyorum ben böyle... her gün... her gece.”

Baktırtırıyor Asi’yi kendine... Nasıl bir güçse...öpmeyecek onu inatla... Her ikisine de eziyet... onu bekletecek kendine... Ayrılmıyor onun gözlerinden... Asi’nin gözlerinin kendi dudaklarına kaydığı her sefer bir mücadele yaşanıyor Demir’de... ‘Eğil ve öp onu... bitir bu işkenceyi her ikiniz içinde...’


usayken

 ÇİZGİ

 kendimi sileceksem, bilirim sende varım.

 senin ben yarısıyla seni ben tamamlarım.

 seni sende bütünler, sana sende inanır,

 seni sende silerim, seni bende yazarım...

Özdemir Asaf