AYIRMA GÖZLERİNİ

e.min 12. bölüm alıntıdır.

elindeki sargı gevşek mi oldu acaba, onunla mı oyalansak... çözüp çözüp bir daha bağlasak. Şaşkınlıkla dönüyor Demir’e Asi... kaşlar havada... yoksa Demir yaptığı işe kulp mu bulmakta... Demir... Demir... o yüzündeki ifadeyi sil... sen silmezsen, Asi silmeyi bilir. Demir kendini emniyette sanıyor... sanki sevdiğinin gözü pekliğini bilmiyor... Asi bir kez daha şefkatla uzanacak sanırken ona... irkiliveriyor yeni atılmış dikişin acısıyla... Bir şaşkın haykırış koyveriyor Demir... kaşlar havada, gözler Asi’de anında...   ‘Okşayıp sarmayı da, acıtmayı da bilirim’ diyor Asi’nin  gözleri... buda ‘sen benimsin’ demenin Asi’cesi. Demir uzman ‘arda bakmak’ta... içinden geçiriyor mudur acaba... bir daha... bir daha acıtsa!..

usayken




Ayırma gözlerini gözlerimden bu akşam
Böyle saatlerce bak, böyle asırlarca bak.
Gözlerine yavaşça doldu akşam.
Ufuktaki lambanın fitilini kısarak
Benim içimde yaktı sanki grubu akşam,
Tutuşan bağrım için ne serin bir su akşam.
Gündüzden, gürültüden ve kâinattan ırak
Akşamı seyredeyim bakışlarında bırak.
Ayırma gözlerini gözlerimden bu akşam,
Böyle saatlerce bak, böyle asırlarca bak.
                                   
Yaşar Nabi Nayır