15 Şubat 2011 Salı

Neylersin

funda'dan alıntıdır
57.Bölüm


e.min 57.bölüm yorumlarından alıntıdır


...yürüyüşü onu tepelere kadar getirmiş... patikada, çocukların yanından sessizce geçiyor... aklında Asi ile  geçirdiği son gün... karısının rüzgardan uçuşan saçları yine yüzünde, bu gün gibi hissediyor tellerin dokunuşlarını... saç örgüleri arasına taktığı beyaz yaban gülün kokusu hala burnunda... 


Asi daha mı farklı kurduğu gün düşlerinde... hayır... değil...  Demir’in şehirde olduğunu bilmek onunda dengesini altüst etmiş... ne dokunuşlarını unutabiliyor... ne bakışlarını... ne de parmaklarında gezinen dudaklarını... gece düşleri güne sarkıyor...



funda'dan alıntıdır
57.Bölüm



Bazen acı dinmez, bazen de yağmur
Sevgilim gülümse, her şey unutulur
Suskunuz bu akşam üstü
Hasrete yanmışız, neylersin

Bir gün, bu mahzun sevdadan geriye
Kalırsa, sadece o hüzün kalır
Sen de anladın ki yapa-yalnızız
Buluşmamız yasak,
Görüşmemiz uzak
Devrilmiş kadehler gibi, döüyor başımız,
Neylersin

Ah güzelim,
İncinmiş bir sesi vardır yağmurun;
Yanaklarına vurduğunda hissedersin.
Ve bir veda sözcüğü, saçlarına,
Titreyen bir öpücükle dokunduğunda;
Bu anı dondurmaya yetmez nefesin.
Bir film sahnesi gibi
Akar gider ayrılık,
Neylersin

Biz zaten hiçbir romanda
Kendi hayatımıza rastlamadık.
Bütün şarkılar bizi yanlış anlatmıştı.
Ve bütün bulmacalar yarım bırakılmıştı.
Tenha sokaklarda üşüyüp durdu sırtımız.
Oysa tuttuğumuz balıkları bile
Yeniden denize bağışlamıştık.
Biz, hayata dair
Hiçbir yanlış yapmamıştık
Neylersin

Biz bu sonucu haketmedik,
Hayır, etmedik
Ömrümüz bu talana lâyık değildi.

Bazen acı vurdu, bazen de yağmur
Hiç gülmedi yüzümüz,
Hiç büyümedi gülümüz
Bizi yalnızca akşamlar kucakladı,
Biliyorsun,
Sabaha çıkmayan bir yoldu yürüdüğümüz

Bir gün, bu öykünün sonuna gelince
Ansızın desem ki: hoşça kal canım!
Unutursun,
Mecburen unutursun
Yıldızlar söer, bu aşk da biter!
Bazı
Gün hatırlayınca, sessizce ağlarız.
Neylersin

Ah bebeğim, ah
Kekremsi bir tadı vardır gözyaşının,
Dudaklarına sızınca farkedersin.
İçindeki vurgun aşklar mezarlığında,
Ayrılık, ölümden üste yazılınca,
Gideni durdurmaya yetişmez sesin
Bir inme gibi dolaşır bedeninde pişmanlıklar,
Neylersin

Biz zaten hiçbir sinemaya
Tam vaktinde yetişemedik.
Bütün vapurlar bizden öce kalkmıştı.
Ve bütün biletler biz gelmeden satılmıştı.
Boşuna telaşlarda yorduk günlerimizi.
Oysa Nuh'un Gemisi'nde bile
Bize yer kalmamıştı.
Ve hiçbir mutluluğa adımız kaydolmamıştı.
Neylersin

Biz bu aşkı sürdüremezdik,
İnan, sürdüremezdik
Kalbimiz bu heyecana müsait değildi.

Bize hep acılar kaldı, bize hep yağmur
Unutmasan bile artık
Unutur gibi yapacaksın.
Ve buruşturup-buruşturup attığım kağıtlarda,
Hiç bitiremediğim
Bir şiir olarak kalacaksın


Yusuf Hayaloğlu

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder