14 Şubat 2011 Pazartesi

Aşktı Bizimkisi

e.min 38.bölüm alıntıdır
Bembeyaz yaban gülleri aynanın ününde... Demir’in el yazısıyla bir başka not ulaşmış Asi’ye onlarla birlikte...

“Senin siyah saçlarına
Benim yerime dokunacaklar”

Dokunuşlar karıştı onların ilişkilerinde birbirlerine... her dokunuşun yeri... her dokunuşun izi... her dokunuşun hatırası... başka başka yürekte.  Ona saçlarına dokunma hakkı verdiği ilk akşamı hatırlıyor bu notu okurkende... beyaz inci tarağı, o taksın istemişti kendine.  Sırtını ona dönüp saçlarını ona verdiğinde... ne kadar asiydi o saçlar... ne kadar kendi gibiydi... hissetmiş olduğunu biliyor bunu Demir’in de.  Hem ona sunulmuştu... engel yoktu önünde... hem direniyordu o yumuşacık dalgalar  kapanıp içlerine. İnatçıydı sevdiği ama...  ısrarcıydı... kabul ettirdi Demir’i Asi’ye.  O günden bu güne... yatışmayı öğrendi saçları Demir’le... yastığına, kucağına yayıldı... parmaklarına dolandı... Bugün onun gönderdiği beyaz yaban güllerine saklı  dokunuşları... o görkemli siyahlıkta sahne alırken hiç zorlanmadı... oysa saçları yine sımsıkı bir topuzla dünyaya kapalı. ... ... Derin derin kokluyor Asi sevgilisinin gönderdiği demedi... beyaz yeşil ve gelin çiçekleri... daha herşeyin başlangıcındayız diyor sanki sevdiği...  aynadaki görüntüsüne kayboluyor bakışları...sakinliğine saklamalı kalp çarpıntılarını.



Bizimkisi bir aşk hikayesi değildi. Aşk'tı bizimkisi, gerisi hikayeydi .
[Can Yücel]

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder