Şu hallerine bak diyorum bende kendime!... Sadece yer, gök, deniz değil... yedi iklim dört bucak, onlar. “Nereye gidiyorsun” diye soruyor Demir...
''Gözlerini sil
ve bu sevda kadar koyu bir çay tutuştur ellerime..
yok,gitme!
gitme,sen gidince sevmek yüreğimde düğümleniyor,
özlmeyi yutkunuyorum,
sonra pencerene ürkek kuşlar konuyor
şu gök var ya şu gök
birden üstüme çöküyor..
yok,gitme!
gitme aç göğsünü ısınıp kalayım öyle..''
Yılmaz Odabaşı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder