Asi’yi seyredişinde oyalanıyorum bir müddet... Demir’i tanıyorum... ne düşünür biliyorum... yine saklanmak zorunda olmanın verdiği ağırlık üzerinde... geri çekilişinin onun üzerinde yaratacağı hayal kırıklığının çok iyi bilincinde... ama Demir böyle biri işte... Demir olduğu için söyleyemez, paylaşamaz kolaylıkla hiç bir şey sevdiğiyle... “hem anlatsa ne değişecek” kendi sözleriyle... hiç ona göre değil, üzmek, ortak etmek sevdiğini de böyle bir acıya, böyle bir üzüntüye.
Hayatta en zor şey de;insanın kendi kendini teselli etmek zorunda kalmasıdır...
Shakespeare
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder