gözleri dönüyor sevdiğinin bir türlü yelelerin üzerinden ayrılamayan parmaklarına. Kendine tatlı tatlı eziyet eden hayallerinde, onun sahiplenen kavrayışları hep ensesinde gezer... Asi, gözlerinin önünde... o kararlı okşayışlarını veriyor gibi ensesine... bu dokunuşları da sürüklemeli kendine, uzanıyor sevdiğine... bulup bulup bırakıyor parmaklarını sevdiğinin... hele tepkisi Asi’nin! Ne yelelerinden ne Demir’den vazgeçiyor... dokunuşları her ikisine de yetiyor... öyle büyük bir yürek saklı ki sevdiğinde... sakınmıyor Demir’i gözlerinde göstermeye
usayken'den alıntıdır
İki kalp arasında en kısa yol:
Birbirine uzanmış ve zaman zaman
Ancak parmak uçlarıyla değebilen
İki kol.
Cemal Süreya
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder